Chciałbym przedstawić na łamach mojej strony jednego z najpiękniejszych kanarków kształtnych jakim jest niewątpliwie Paryski Trębacz. Początki hodowli tej rasy kształtują się od roku 1865. Potwierdza to istniejące od ponad 120 lat Paryskie Towarzystwo Specjalistów hodowli tej właśnie rasy.

W okresie długoletniej hodowli nastąpiły pewne zmiany  w wyglądzie Paryskiego Trębacza uległy zmianie fryzury głowy i fryzury pleców, a prawo do stanowienia i ustanawiania standardów należą się krajom pierwotnym, będącym genezą poszczególnych odmian kanarków, prawo takie zatrzymała Francja. 

Kurczowe trzymanie się standardowych opisów przy rasie trębaczy ostatnimi czasy doprowadziły do tego, że przed 18 laty włoscy hodowcy opracowali statut dla nowej rasy jaka jest AGJ.

Wielkość Paryskiego Trębacza określa się na 19 cm, pod uwagę bierze się proporcje rozmiaru wszystkich części korpusu ptaka oraz harmonijne upierzenie fryzur, które stanowią łagodne, opływowe zaokrąglenia. 

Marzeniem wielu hodowców jest otrzymanie ptaka pięknie upierzonego i harmonijne zbudowanego - cechy dziedziczne są tu bardzo ważne, ale żeby uzyskać takiego ptaka we własnej hodowli bardzo ważne jest bardzo dobre systematyczne i urozmaicone karmienie, staranna pielęgnacja, stały dostęp do wody (kąpiel). Odpowiednie fryzury ptak tworzy tylko wtedy gdy jest w odpowiedniej kondycji 

Techniczny rysunek pojedynczych fryzur 
Paryskiego Trębacza

Druga cześć fryzury pleców to "Bukiet" składa się on z bardzo miękkich piór i znajduje się w dolnej części "Płaszcza"

Plecy z dobrze rozwiniętym "Bukietem"

FRYZURA PIERSI - "Żabot"
jest duża i obszerna, pióra wznoszą sie w środku naprzeciw siebie. Do fryzury piersi musi przylegać fryzura podbrzusza.

Bardzo dobrze ufryzowany ptak - bobrze widoczna fryzura
piersi "Żabot" i wspaniała fryzura boków.

FRYZURA BOKÓW
składająca się z długich, szerokich piór wychodzących z korpusu powyżej ud. Pióra zawijają się symetrycznie w górę tworząc wachlarz. 

Dobrze widoczna fryzura boków

GŁOWA
powinna być duża, silna i stosowny do budowy tego ptaka dziób przypominający kręgla. Fryzury głowy można opisać w kilku przypadkach i formach, chodzi tu przed wszystkim o grzywkę i hełm i bokobrody. 

Przy tej fryzurze pióra tylnej części głowy wznoszą sie do góry i tworzą rożek w rodzaju kasku. 
 

Często choć nie zawsze 
Paryskie Trębacze mają takie grzywki jak na zdjęciu.

 
Widzimy inną wariacje fryzury głowy, dobrze uzupełnioną mocnymi bokobrodami 

SZYJA
Pióra na szyi tworzą dwie fryzury: śliniaczek i kryzę 
 

Widzimy kryzę z której
wychodzi głowa wyglądając
jakby wystawała z muszli

 
Ten żółty Paryski Trębacz
odwraca kark w ten sposób
widzimy doskonałe
ukształtowaną kryzę w części
pleców

Na tym zdjęciu bardzo dobrze
widać ślimaczek z mocno
wykształconymi bokobrodami
i grzywką w kształcie kasku.

Bardzo dobrze zaznaczony
ślimaczek, połączony 
z bokobrodami i jeszcze jedna
fryzura głowy

PIÓRA KOGUCIE
pokrywane, nadogonowe pióra wychodzące od nasady powinny być długie i zwisające po obu stronach jak u niektórych  kogutów. 

Widoczne pióra kogucie

SKRZYDŁA
długie mocne, maja dobrze leżeć na plecach i wspierać sie bokami na korpusie by były ruchliwe, ale sie nie krzyżowały jest to wada (oznaka strachu).
 
NOGI
długie, silne z dobrze upierzonymi udami. Mocne pazurki u starszych egzemplarzy w formie korkociągu, natomiast u młodych ptaków są tylko lekko skręcone.

Pazurki w formie korkociągu  

OGON
jest długi i zwarty i jest całym dopełnieniem tego pięknego ptaka.

Hodowla tych kanarków nie jest tak trudna jak to niektórzy opisują.  Należy stworzyć im odpowiednie warunki począwszy od dużej klatki o wym. dł. 100 cm., wys. 50 cm. szer. 45-50 cm. Bardzo ważne jest urozmaicone żywienie, karma podstawowa - mieszanka powinna być wzbogacona nasionami murzynka, cykorii sałaty, sezamem. Podajemy gnieciony słonecznik najlepiej biały. W okresie lęgów codziennie podajemy kiełkowane nasiona rzepiku i innych traw.  Ptaki powinny mieć stały dostęp do minerałów. Raz na dwa tygodnie dodajemy do wody witaminy. W okresie wychowu młodych podajemy karmę jajeczną. 

Kanarki chętnie zjadają ziele mniszka lekarskiego, a jeszcze chętniej rdest ptasi. Można przyzwyczaić ptaki do zjadania marchwi i jabłka, ale nie należy podawać jabłka codziennie, ze względu na luźne stolce.

Zaprzeczam stwierdzeniu, że ptaki te nie wychowują swego potomstwa. Należy odpowiednio dobrać zgodne pary. Lęgi należy zaczynać nie wcześniej jak w połowie lutego, tak aby pierwsze potomstwo kluło sie w marcu. 

Wychowaniem młodych zajmują się obydwoje rodzice i trwa ono około 30 dni. Młode po oddzieleniu należy trzymać w obszernych wolierach. Nie należy trzymać ich z ptakami innego gatunku, aby nie uszkodziły im upierzenia.

Zalecam prowadzenie dwóch lęgów tak, aby ptaki mogły odpocząć i w następnym roku także przystąpiły do udanych lęgów.

Skala punktowa oceny według COM: