To co u kanarków określamy jako "niebieski faktor'''1,
nie ma nic wspólnego z niebieskim kolorem upierzenia. Mowa tu o
klasycznym niebieskim faktorze, o słabym niebieskim faktorze,
który nestor Henniger opisuje przy odmiennym wyglądzie koloru
tłuszczu żółtego do cytrynowożółtego, o faktorze
strukturalnym, efekcie Tandalla itd. Wszyscy autorzy, u których
czytałam na temat niebieskiego faktora, zgodni byli co do
faktu, że chodzi tu o bardzo skomplikowany temat. Opisywane za
każdym razem działania/efekty niebieskiego faktora to:
- Przez zmiany strukturalne wewnątrz piór odbijane są
niebieskie promienie.
- Brązowa feomelanina, w szczególności w obrzeżach piór,
jednak również melanina powierzchniowa zostaje poddana
działaniu, jest wypierana, mniej widoczna. Dopiero po
upierzeniu młodych pojawia się niebieski faktor. Hodowcy,
którzy od lat zajmują się tym zjawiskiem w swojej
hodowli, maja z pewnością doświadczenie w przewidywaniu
niebieskiego faktora już u młodych upierzonych, kiedy dokładnie
obserwują swoje młode ptaki.
- Kolory lipochromów pod wpływem niebieskiego faktora
ulegają zmianie z żółtego do cytrynowożółtego.
Niebieski faktor może więc mieć wpływ zarówno na wygląd
kolorów lipochromów jak również na ukształtowanie się
melaniny. Jako niebieski faktor określa się zróżnicowane
oddziaływania |Ęa zabarwienie upierzenia. Nie przyczynia się
to naturalnie do jednoznacznych wyjaśnień.
POD MIKROSKOPEM ELKTRONOWYM: Kolory
melaniny
Natykając się na pojęcie feomelaniny, należy zaznaczyć,
że do tej dziedziny należy również eumelanina. U F.H.M. Kop
(w języku niderlandzkim) przytoczony został do tego następujący
opis: Eumelanina składa się z czarnych lub brązowych kryształów
pigmentów w kształcie laseczek. Czarne kryształy są największymi,
ok. 0,003 mm długości i 0,0008 mm grube. Brązowe kryształy
eumelaniny mają około 0,001 mm długości i 0,0004 mm grubości.
Dowodzą tego badania przeprowadzone pod mikroskopem
elektronowym. W skórze i w oczach występuje tylko eumelanina,
żadnej feomelaniny - tak możemy tam przeczytać. Upierzenie
spodnie (podupierzenie) zawiera jedynie eumelaninę i jest w
inny sposób poddane oddziaływaniu przez różne mutacje kolorów
niż widoczne konturowe upierzenie. W przeciwieństwie do
upierzenia zarysowanego (klatka piersiowa, plecy itd.) nie
powinien się w upierzeniu dużym (skrzydła, ogon) znaleźć
niebieski faktor. Feomelanina składa się z okrągłych kryształów
pigmentowych o średnicy/ ok. 0,008 mm w różnych odcieniach brązu.
Występuje wyłącznie w obrzeżach piór i jest odpowiedzialna
za tzw. Okalanie. Całkiem inny jest również podział w
eumelaninie: melanina rysunkowa i feomelanina: melanina okalająca.
Rzucający się w oczy jest fakt, że wszystkie te możliwe
oddziaływania przypisywane są intensywnym typom naszych kanarków-
nie siwkom(siwymi kanarkom) i w ogóle nie mozaiką. Faktor
intensywny sklasyfikowany jest jako faktor wypierający "brąz".
Brązowe upierzenie okalające u intensywnych czarnych ptaków
lub intensywnych agatowych ptaków n.p. pojawia się węższe niż
u ptaków szarych i zdarza się, że jest prawie niezauważalne.
Również przy mozaikach czarno- topazowych jaśniej wyglądające przez
centrowanie melaniny na piórach okalające upierzenie podlega pomyślnemu wpływowi
"niebieskiego faktora".
|
U samic - mozaik czarno-topazowych w przeciwieństwie do samców
czamo-topazowych zobaczyć można o wiele więcej brązu (bez niebieskiego
faktom).
|
FAKTOR NIEBIESKI - "rodzaj gry"
Od kilku lat pojawia się u mozaik, a wprawdzie u mozaik
melaninowych - w szczególności u mozaik agatowych, zjawisko,
które za granicą jest określane jako niebieski/aktor.
Feomelanina w obrzeżach upierzenia konturowego, n.p. u mozaik -
które nie są bynajmniej intensywnymi ptakami - ulega zmianie
tak, że często krytykowane brązowe upierzenie okalające
znika. W szczególności mozaiki agatowe - tu przede wszystkim
kury "zabarwione brązową feomelaniną - działają w
harmonii z tym faktorem, który za granicą jest również określany
jako niebieski faktor, szaro -srebrny. Ten, oddziałujący na brązową
feomelaninę faktor, wypiera tę właśnie melaninę. Jednak w
tych miejscach nie powstaje żadna strefa uwolniona od melaniny,
lecz pojawia się tu melanina, która wygląda szarzej. Zjawisko
to jest tym, które my obserwatorzy możemy całkiem
jednoznacznie stwierdzić. Czy ten "faktor", który
wywołuje te zmiany powinno się również nazwać niebieskim
faktorem to już inna sprawa.
Już w 1967r. Herman Yerkamp pisał w swojej książce "Handleiding
voor de kleurkanarie-kweker" w rozdziale o "Wypieraniu
brązu", że feomelaniną z obrzeży piór jest wypierana
razem z niebieskim faktorem, a w tym miejscu pojawia się czarna
melanina. Obojętnie jaki się ma stosunek do takich teorii, my,
obserwatorzy mozaik melaninowych, obserwujemy: można powiedzieć,
że istnieją dwa kierunki- z jednej strony mozaiki, które
posiadają mniejsze lub większe zabrązowienie obrzeżnych części
upierzenia konturowego, z drugiej strony mozaiki, które są całkowitym
przeciwieństwem. U nich widzimy w miejscu brązowych obrzeży również
melaninę, niewątpliwie wygląda ona jednak wg grupy kolorów
na szarą. Hodowcy w wielu miejscach pracują intensywnie nad
tym tematem. Nie mówią wprawdzie o niebieskim faktorze, lecz
ich celem jest "bez brązowych pasm". Ten ukazujący
się jaśniej rysunek melaniny razem ze strefami tłustego
koloru mozaik stawia te ptaki wobec mozaik z dużym "udziałem
brązu" na przedzie. Tego zjawiska nie można wyjaśniać
tylko za pomocą selekcji/wyboru hodowli na ptakach z mniejszą
ilością brązowego opasmowania. Taka selekcja, a więc
selekcja wyboru na hodowli z możliwie najmniejszą ilością brązowych
obrzeży upierzenia konturowego- przynosiła ciągle młode, u
których pojawiała się reszta takiego brązowego opasmowania,
przynaj umiej jeśli były to siwki(siwe ptaki). Takie
specjalistyczne pytania są tymi, które koniecznie muszą zostać
wyjaśnione na spotkaniach specjalnego klubu- mówi klub mozaik:
skomplikowany temat niebieskiego faktora nie powinniśmy
spuszczać z oczu, lecz wspierać tam, gdzie ma
najkorzystniejszy wpływ na wygląd naszych kanarków, jednak
unikać go przy zestawianiu par hodowlanych, gdzie może on
wywierać negatywne działanie na określone gatunki.
WSKAZANE DALSZE BADANIA
Sposób dziedziczenia opisanego przez nestora Henniger słabego
niebieskiego faktora jest wolno-pośredni, podczas gdy sposób
dziedziczenia stwierdzonego u mozaik melaninowych niebieskiego
faktora został opisany jako wolno-recesyjny. Również w
odniesieniu do sposobu dziedziczenia należałoby tu podać różnicę.
Jak długo nie zostaną, przedstawione żadne badania pod
mikroskopem elektronowym, tak długo możemy my obserwatorzy
stwierdzać tylko skutki. W tej dziedzinie muszą być
dostarczone naukowe badania wykonane przez fachowców.
Moje pisemne zapytanie Tinte Onsmann, z Holandii, która współpracuje
m.in. z grupą MUTAVI, przyniosło odpowiedź, że dotychczas
nie przedstawiono żadnych wyników badań naukowych. Włochy,
gdzie od wielu lat są właśnie faworyzowane melaninowe
mozaiki, błyszczały również na wielu międzynarodowych
pokazach i wystawach światowych zawsze mozaikami bez brązowego
opasmowania- z tym nazywanym przez nas nowym niebieskim
faktorem. Ptaki z niebieskim faktorem- wg wcześniej podanych
opisów byłyby to cytrynowo-żółte lub stalowo-niebieskie -
lub także mozaiki bez brązowych obrzeży upierzenia
konturowego nie zostaną tak szybko wystawione. Przy zestawianiu
kolekcji powinniśmy również ten punkt uwzględnić jako
kryterium wyboru, gdyż wiemy już, że niebieski faktor jako
"stary" czy "nowy" ma ogromny wpływ na wygląd
naszych ptaków.
U tych siedzących obok siebie ptaków - pary mozaiki czarno-topazowej - już
na pierwszy rzut oka można szczególnie dobrze rozpoznać różnicę. Samica
ma wiele brązu, podczas gdy u samca brakuje brązowego owstęgowania
("niebieski faktor").
|
U obydwu samców mozaiki agatowej w czerwieni można bardzo dobrze rozpoznać
działanie "niebieskiego faktora"- ptaki bez brązowego owstęgowania
piór
|
|
Również u samców mozaiki agatowo- topazowej można rozpoznać różnicę z
lub bez brązowego owstęgowania.
|
Także u tych dwóch samic mozaiki agatowo- topazowej łatwo rozpoznawalne
jest, że jeden z ptaków posiada a drugi nie brązowe opasmowanie.
|
|